Vijvers met een slechte waterkwaliteit stoten evenveel broeikasgassen uit als 200.000 auto’s. Dat bleek uit onderzoek van de Radboud Universiteit naar de uitstoot van broeikasgassen uit sloten en stadsvijvers. BlueCAN helpt waterbeheerders de uitstoot van CO2 uit oppervlaktewater in te schatten.
Deltares deed samen met ingenieursbureau Witteveen+Bos onderzoek naar de waterkwaliteit van plassen en meren in Nederland. ‘We wisten daar heel weinig van en besloten om samen onderzoek te doen naar de relatie tussen slechte waterkwaliteit en CO2-uitstoot’, zegt Sacha de Rijk van Deltares.
Factor tien
In het project BlueCAN werd deze ‘vergeten’ broeikasgasuitstoot onderzocht. En wat blijkt? In vervuilde wateren met veel nutriënten (zoals algenvorming) kan de uitstoot tot een factor tien hoger zijn dan in schone en heldere wateren. ‘Hoe slechter de kwaliteit, des te meer broeikasgassen in het water ontstaan’, vertelt De Rijk.
Het was aanleiding voor een vervolgproject om een tool te ontwikkelen waarmee waterbeheerders kunnen inschatten hoe groot de emissies vanuit hun watersysteem zijn en hoe zij deze kunnen verminderen. Met de tool kun je uiteindelijk de broeikasgas uitstoot van meren en plassen aan de hand van een aantal parameters in beeld brengen, zoals de omvang, diepte en samenstelling. Waterbeheerders kunnen met het instrument snel plekken identificeren en de besparingen op uitstoot berekenen. Je kunt bijvoorbeeld simuleren wat de positieve effecten op de CO2-uitstoot zijn bij het gebruik van minder fosfaat. Met de BlueCAN-tool kun je een balkje heen en weer schuiven en vervolgens zie je dat de uitstoot af- of toeneemt. Een van de maatregelen die je vervolgens kunt nemen, is om niet te gaan baggeren of om de fosfaatbelasting op een andere manier te verminderen.
Waterschappen
De initiatiefnemers hopen dat het BlueCAN-project doorgroeit naar een onderzoeksprogramma, gericht op broeikasgasemissies uit wateren. Want het mes snijdt aan twee kanten. ‘Maatregelen om de waterkwaliteit te verbeteren, dragen niet alleen bij aan het herstel van de biodiversiteit, maar zo kunnen de waterbeheerders ook werken aan het terugdringen van hun CO2-uitstoot.’